Obóz Iława 2012

Po 10 cudownych dniach, spędzonych nad mazurskim jeziorem ( które odwiedziłam tylko raz ). Z wielkim żalem powróciłam do mojego, tymczasowo umeblowanego stertą kartonów, przez prze prowadzany w domu remont pokoju. Co ja bym oddała aby pozostać tam choć jeszcze parę dni. Już brakuje mi wypełnionych po brzegi treningami dni. Tęsknie nawet za łazienkami, które dzielił cały obóz, odciskami, bąblami i każdego rodzaju otarciami czy siniakami. Ach co ja bym oddała aby znów poczuć pulsujące stopy, które już swędziały mnie z bólu. Jednak zawsze się pocieszam myślą, że za rok Iławski Jeziorak znów przywita moją uśmiechniętą twarz. Obóz podarował mi niesamowicie dużo motywacji do dalszego działania. Uwierzyłam w siebie i swój taniec. A przede wszystkim jestem z siebie dumna. To wspaniałe uczucie. Ciągle powtarzam sobie, że skoro na obozie dałam radę, to tutaj tym bardziej. Oficjalnie ogłaszam, że obóz Iława 2012 uważam za bardzo udany i jestem prze szczęśliwa. A przed Wami parę wspomnień, które udało się uwiecznić.

Powyższy wyraz twarzy jest miną obozu i na pewno pozostanie w pamięci uczestników na zawsze. Możemy ją zobserwowac na większości zdjęć ;)

Dzisiaj jak widać mała niespodzianka. Zamiast tradycyjnie setek literek, mnóstwo kolorowych wspomnień, które o wiele lepiej odzwierciedlą klimat obozu niż jaki kolwiek tekst. W krótce być może pochwalę się rozultatami małego odświeżenia wnętrza mojego pokoju ;) Mam nadzieje, że Wam również tak samo jak mi z uśmiechem na twarzy mijają wakacje. Do zobaczenia i pozdrawiam cieplutko !