Tak blisko, a jednak tak daleko

Cześć ! Ten kto ma jakąkolwiek pasję lub uprawia sport, startując w zawodach doskonale wie, że najgorsze miejsca to 4 i 2. Jednak z tych dwóch finałowych miejsc zdecydowanie lepsze jest 2, niż otarcie się o tzw. 'pudło'. Niestety mnie wczoraj spotkała ta gorsza wersja czyli 4 miejsce. Pocieszający jest fakt, że gdy już emocje opadły i obudziło się racjonalne i obiektywne myślenie zobaczyłam, że dwie pary były godne swoich miejsc, do jednej mam zastrzeżenie. Ale cóż gdy sędzia jest jednocześnie trenerem to przecież nie zaszkodzi swojej parze tylko będzie chciał jej jak najbardziej pomóc. Wierzcie mi, że przepisy Polskiego Towarzystwa Tanecznego ( PTT), są żenujące. Krzywdzące dla przeciętnych, rozpoczynających swoją karierę w tanecznym świecie tancerzy. Wiem, że dobry taniec powinien zawsze się wybronić, ale czasem nie ma na to szans. W Polsce taniec nie jets traktowany jako sport. I powiedźcie szczerze, czy to sprawiedliwe, że sędzia na turnieju jest jednocześnie trenerem niektórych par ? Ja nie mam tego szczęście, by moi trenerzy sędziowali mnie na turnieju. Wiem, że dla osób nie związanych z tym sportem ciężko zrozumieć powyższy tekst. Jednak chciałam Wam przekazać choć namiastkę tego z czym się spotykam. Jednak wydaje mi się, że fakt o sędzio-trenerach, pozwoli Wam troszeczkę to wszystko zrozumieć. W końcu, w którym innym sporcie własny trener sędziuje swoją drużynę ? Sprawiedliwie by było ? Przed Wami wygrzebane stare zdjęcia, z poprzednim partnerem, a także krótki filmik z zeszłorocznych Mistrzostw Okręgu Mazowieckiego ( tegoroczne juz za 2 tygodnie ;) ). Sprytniejsi wychwycą mnie w niektórych momentach ;) Lubię powracać do takich wspomnień, mając nadzieje, że już nie popełniam tych samych błedów ;)

 Pozdrawiam cieplutko !