Karolina vs. Pasożyt

Witam ! Chyba ostatnio zaczęłam dorastać ! Podobno człowiek zmienia się co 7 lat, więc mi jeszcze parę zostało. Jednak jestem w jednym z bardziej burzliwych okresów w swoim życiu. To właśnie teraz ukształtowuję samą siebie. Zmieniam się i dojrzewam. Z mieszanki hormonów, problemów typu ' ooo nie ona ma taką samą bluzkę jak ja lub nie mam w co się ubrać' i nie zrównoważonego czasem toku myślenia nastolatki -ma powstać osoba dorosła, zdolna do samodzielnego życia. To już za pół roku. Teoretycznie będę dorosła. Czyli będę posiadać dowód osobisty i większe prawo nad decydowaniem o własnym losie. Mam nadzieje, że nie odbije mi sodówka 'dorosłości' ;) Jednak ostatnio zaprzeczam sama sobie. Zachowanie niegdyś przeze mnie negowane, dziś jest u mnie na porządku dziennym. Kiedyś gdy słyszałam o podobnych rzeczach od razu moją twarz wypełniało stado zmarszczek, wyrażających zdegustowanie i nie zrozumienie. Nie zrozumienie idealne słowo. Mimo wszystko malutki cień starej mnie, podpowiada mi cichutko dalej w głowie, że to co robię nie jest normą. To tak jak w bajkach aniołek i diabeł stoją po dwóch stronach głowy. Tak teraz ja mam dwie Karoliny. Jedna to wredny pasożyt z poprzedniej notki chowający się w prawym loczku, a druga czyha w lewym kędziorku i po złym czynie leczy rany, robiąc staranny opatrunek na wyrzutach sumienia. Mimo wszystko Pasożyt podarował mi małą szkołę w wakacje. Teraz będę bardziej wywarzała słowa i nie będę oceniała ludzi. Okażę zrozumienie, którego wcześniej brakowało. Przed Wami moja osoba w wersji  'nie Pasożyt'.

Pozdrawiam cieplutko i obiecuję wkrótce ciekawsze posty !